Historia Parafii związana jest z XIII w. Poprzednikiem obecnej świątyni był m.in. drewniany kościół poświęcony w 1464 r. Świątynia dotrwała do początków XVIII w. Wtedy nową świątynię w 1715 roku zbudował biskup Ludwik Załuski.

Pomnik można odnaleźć przy ul. Modlińskiej w Jabłonnie (punkt nr 13 szlaku czarnego, południowo – wschodniego turystycznego Szlaku Patriotycznego „Polski Walczącej” na terenie Powiatu Legionowskiego). Pomnik stoi obok niebieskiego szlaku pieszego turystycznego PTTK, rowerowego oraz Skweru Sołeckiego. Obelisk w Jabłonnie można zobaczyć na skwerze”Alfy” i „Skiby”, podchorążych Armii Krajowej Mieczysława Stępnowskiego i Stanisława Felickiego z Jabłonny.

W dniu 7 września 1939 roku, podczas lotu na bombardowanie niemieckich kolumn pancernych pod Łodzią i Piotrkowem, w walce powietrznej z niemieckimi myśliwcami Me- 110 (Messerschmitt), w wyniku zestrzelenia nad Wólką Radzymińską, poległa w obronie Ojczyzny załoga z 16-tej Eskadry Bombowej

8 stycznia 1807 roku Napoleon wydał rozkaz o rozpoczęciu prac budowlanych w Serocku i w pozostałych twierdzach trójkąta obronnego

Pierwsze wzmianka o parafii pochodzi z drugiej połowie XIV w. Kościół wzniesiony w dobrach klasztoru Kanoników Regularnych z Czerwińska nad Wisłą. Kościół budowany w latach 1950-1962 poświęcony przez Kardynała Stefana Wyszyńskiego 12 sierpnia 1962r. Styl architektoniczny nawiązuje do dwóch stylów gotyckiego i romańskiego. Kościół usytuowany jest obok Jeziora Wieliszewskiego i sąsiaduje z nim park Świętojański w Wieliszewie.

Cmentarz w Jabłonnej zlokalizowany jest przy ulicy Chotomowskiej niedaleko drogi wojewódzkiej Nowy Dwór Mazowiecki-Warszawa.

Najwcześniejsze dzieje Chotomowa sięgają czasów średniowiecza. Jeden ze starszych znanych zapisów pochodzi z 20 lipca 1387 r., jednak zaginięcie aktu erekcyjnego uniemożliwia ścisłe datowanie powstania istniejącej tu parafii. Jedną z kolejnych drewnianych świątyń wzniósł biskup płocki Andrzej Stanisław Załuski w 1725 r. W 2 poł.XIXw. drewnianą świątynię zastąpił nowy murowany kościół w stylu neogotyku angielskiego. Zaprojektował go wzięty architekt polski włoskiego pochodzenia Franciszek Maria L...

Barokowy kościół w Nieporęcie jest jednym z cenniejszych zabytków w powiecie legionowskim. Świątynię wzniesiono pomiędzy 1661 a 1667 r. W 1661r. Sejm Koronny przyjął uchwałę zatwierdzającą wolę króla Jana II Kazimierza Wazy budowy kościoła jako wotum dziękczynnego po wojnie ze Szwecją. We wnętrzu kościoła znajduje się tablica poświęcona żołnierzom III Batalionu Armii Krajowej z Nieporętu, którzy polegli, zmarli i zaginęli w walkach o niepodległość Polski w latach 1939-1945. Batalion ten wchodził...

Pośrednia fortyfikacja zewnętrznego pierścienia fortów TwierdzyModlin. Wzniesiony w latach 1912-1915 we wsi Janówek Pierwszy.

Wybudowany w 1780 roku. Swego czasu młody książe Stanisław Poniatowski organizował tu spotkania stanowiące konkurencję dla słynnych obiadów czwartkowych swego wuja króla Stanisława Poniatowskiego w pałacu Na Wyspie.

Kasyno oficerskie w Zegrzu to jeden z niewielu budynków dawnej twierdzy, który do niedawna zachował swoją pierwotną funkcję (obecnie zamknięte). Został wybudowany w ok. 1903 r. w stylu neoklasycyzmu petersburskiego. Jako „Oficerskoje Sobranie” przeznaczony był dla oficerów piechoty i artylerii fortecznej. W Okresie międzywojennym korzystali z niego oficerowie Centrum Wyszkolenia Łączności, a po wojnie kadra i podchorążowie Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności. Kasyno otoczone jest parkiem ...

Położony pośród starodrzewia, neobarokowy kościół pw św. Antoniego Padewskiego wybudowany został z fundacji Jadwigi i Macieja Radziwiłłów w latach 1895 - 1899. Kameralna, jednonawowa świątynia wg projektu Konstantego Wojciechowskiego, nosząca cechy architektury renesansowej i klasycystycznej mogła pomieścić ok. 400 wiernych. To jedyny przykład XIX-wiecznej architektury sakralnej w powiecie legionowskim. We wnętrzu kościoła na uwagę zasługują epitafia rodu Krasińskich przeniesione z kościoła w Ze...

W uroczo położonym miejscu, tuż nad Jeziorem Zegrzyńskim, w kompleksie leśnym znajdują się ruiny dworku i zabudowań gospodarczych rodziny Szaniawskich. Dworek wzniesiony został w roku 1838. Tuż obok znajdują się pozostałości po dawnym młynie parowym, który w połowie XIX w. był jednym z największych i najnowocześniejszych nie tylko w Królestwie Polskim, ale i w Europie. W latach 80-tych XIX w. posadę dyrektora młyna objął Adam Zygmunt Szaniawski, który wraz z żoną Wandą zamieszkał w drewnianym dw...

Późnogotycki, murowany, orientowany. Zbudowany z fundacji Janusza III i Stanisława - ostatnich książąt mazowieckich po 1520 roku, wzniesiony staraniem ówczesnego proboszcza Wojciecha Popielskiego.

Pałac w Jabłonnie można zwiedzać: - Indywidualnie po zakupieniu biletu wstępu w recepcji hotelowej. Ze względu na odbywające się wydarzenia w salach pałacowych należy wcześniej ustalić, czy danego dnia jest możliwość indywidualnego zwiedzania Pałacu. Informacje można uzyskać wysyłając zapytanie na info@palacjablonna.pan.pl - Zwiedzanie z przewodnikiem Pałacu i małej architektury parkowej - wycieczka to spotkanie z historią królewskiej Polski, zabytkami architektury czy ciekawostkami związa...

Cmentarz parafialny w Woli Kiełpińskiej powstał pod koniec II połowy XIX wieku, w 1899 roku, po wykupieniu Dóbr Zegrze przez władze carskie. Można tam znaleźć zabytkowe nagrobki z XIX oraz XX wieku. Wśród nagrobków z XIX wieku można wymienić nagrobek Piotra Kawałowskiego ( zmarł 20.12.1897 roku w wieku 65 lat).

Założony w 1806 roku. Położony niedaleko drogi krajowej nr 61. Na cmentarzu w Serocku pochowani są m.in. żołnierze, którzy brali udział w wojnie polsko - bolszewickiej w 1920 roku oraz kampanii wrześniowej w 1939 roku. Znajdują się również zabytkowe groby znanych mieszkańców Serocka oraz nagrobki dawnych proboszczów kościoła parafialnego w Serocku. Możemy również odnaleźć zabytkowy grobowiec słynnego rodu Radziwiłłów. Byli tutaj chowani weterani wojen napoleońskich.

Został wybudowany w 1883-1888 roku niedaleko linii kolejowej. Ceglano-ziemny fort ochraniały dwa wały. Jeden niski służył do ochrony całego fortu, natomiast wysoki wał osłaniał czoło oraz fragment barków fortu. Dziedziniec wewnętrzny fortu broniły kazamaty, które pełniły rolę prochowni. Fosa natomiast była broniona z kojców skarpowych - czołowego oraz dwóch barkowych. Koszary były połączone z kojcem czołowym poterną. Kojec skarpowy w fortach był to schron bojowy. Służył do ostrzeliwania wroga w...

Fort w Dębem zbudowany został około 1905 roku. Miał on formę trapezu, od czoła odgrodzony był głęboką fosą, z boków – potężnymi kaponierami z uskokami, a w szyi znajdowały się niespotykane w innych tego typu budolwach – tradytory. Obok umocnienia zbudowane były drewniane budynki mieszkalne dla wojska. Fort w Dębem był uzupełnieniem carskiej linii obronnej Zegrze – Modlin. Podczas I wojny światowej fort był kilkakrotnie ostrzeliwany przez najcięższe moździerze niemieckie. W czerwcu 1941 roku prze...

Historia Pałacu Zegrzyńskiego sięga 1847 roku. Wówczas to nowi właściciele Zegrza, ród magnacki Krasińskich, założyli folwark oraz wybudowali pałacyk w otoczeniu pięknego parku. W roku 1862 Jadwiga Krasińska wyszła za mąż za Macieja Radziwiłła wnosząc w posagu posiadłości zegrzyńskie wraz z pałacem do magnackiego rodu Radziwiłłów. Małżonkowie nie cieszyli się jednak długo posiadłością, gdyż strategiczne położenie Zegrza, spowodowało, że władze carskie postanowiły w Zegrzu wybudować Twierdzę. Po ...

Cennym zabytkiem Jadwisina jest pałac Jadwigi i Macieja Radziwiłłów, którego budowa została ukończona w 1898 r. Właściciele przenieśli się do Jadwisina po wykopieniu ich zegrzyńskich dóbr przez Rosjan pod twierdzę. Pałac malowniczo położony na wysokiej skarpie zaprojektował Francois Auref w stylu renesansu francuskiego. Zwiedzając założenie rodzi się jednak pytanie, czy dość osobliwe formy architektoniczne rzeczywiście komponowały się z miejscowym krajobrazem. [...] Pałac licowany czerwono-bruna...

Ten zabytkowy budynek jest usytuowany naprzeciwko bramy wjazdowej do pałacu. Został wzniesiony przed rokiem 1834, jako karczma z zajazdem i kuźnią. Pod koniec XIX wieku był nazywany Starą Karczmą. Spalony podczas działań wojennych w roku 1944, został odbudowany w latach 1953 ? 1954 według projektu Romana Ostapowicza i Haliny Trojanowskiej.